Düşündüklerim

Başarmak

By |

Başarmak; elde etmek istediğin veya belirlediğin hedefe ulaşmak mı, yoksa başkalarınca belirlenmiş, hedef gösterilmiş olanlara ulaşmak mı? Hedef ve başarı sizin istedikleriniz ise, iş kolay! Ona ulaşmak, onu elde etmek için insan her şeyi yapar, hata ile bile olsa her şeyi göze alır, ama hedef başkalarının belirlediklerine ulaşmak ise; iş çok zordur. Çoğu zaman ya belirlenen size çok uzak olur ya da siz hedefe çok uzakta olursunuz, o zaman hedefe ulaşabilmek hem önemli hale gelir hem de önemsiz veya imkansız hale gelebilir, hatta belki hedef olmaktan bile çıkabilir. Başaramazsanız, hele yapabilirliğiniz yoksa, hedef size çok, ama çok uzaktır, eyvah o zaman.

Yaşadıklarım

Revü Kızları

By |

Bulgaristan, müfettiş yaşamımın bitişinde, bana açılan yeni kapı. İzmir’den İES (İzmir Elektronik Sanayi) firmasının KOZMOS marka televizyonunu satmaya çalışıyorum. Beğendiler 50 mi, 100 mü sipariş verdiler. Satış için Bulgaristan’a 1990 Ekim’i gibi ilk gidişim olacak. İşbankası emeklisi bir dostum Ömer Hancıoğlu Ankara Keçiören’de kadın iç çamaşırını imal ediyor.

Yaşadıklarım

Artık Mülkiyeliyim

By |

Okulum Mülkiye’yi bitirmiş, Kasım 1975’de Gümrük ve Tekel Bakanlığı Müfettiş Muavinliği sınavını kazanmış, bir hafta Ankara’da kalarak, 24 Aralık 1975’de İstanbul’a Karaköy’deki Teftiş Kurulu’na gönderilmiştim. Sınavı kazanan iki kişi hariç beş kişi (Savaş Özdoğan, Zeki Tüyen, Nazım Bilican, Sedat Çetin baş ve ben) artık İstanbul’lu idik. Bir iki hafta sonra diğerleri de (Turan Yıldız ve Ender Yücesoy) Kurul’a teşrif ettiler. 8-10 gün herkes Kadıköy Otel ile Karaköy kurul arasında gidip geldi. Sabah 06:50 – 07:20 -07:40 vapurlarına binmemiz gerekiyor ki, üstadlardan önce Teftiş Kurulu’na ulaşabilelim.

Düşündüklerim

Korku ve İman

By |

Her şeyin yaratını ve hakimi olan, Yüce Yaratan’ın gücü ve egemenliğini düşünün, “var ol” dediğinde her şey oluyor, “yok ol” dediğinde canlılık sona eriyor, cansız dediğimiz taş, toprak, denizler, nehirler de oluyor ve sonra yokoluyor. Yüce Varlık’ın yalnızca “ol” demesine bağlı olarak insan yaşamı tanımlanırken ve “olma” demesiyle, ölümün ifade edildiği , bu ikisinin aralığında da Yaratanın hakimiyetini gösteriyor olmalıdır. O halde insan yaşamının başlangıç ve sonunun hakimi yüce yaratan, neden bu aralıkta yarattığı insanla ilişki halinde oluyor? Ona kader, sevinç, korku yaratılıyor? Zaten başlangıçta, bitişte onun elinde ise, ilişki aralığında neden insan ile birlikte olmaya ve bulunmaya ihtiyaç vardır?